Czy wiesz, jak zareagować, na dziecięce-” A masz!” ; „Jesteś złą matką!” I uderzenie? Kopnięcie? Szczypniecie?

Jak postąpić, gdy dziecko próbuje uderzyć rodzica? Jak zareagować, gdy Twój kochany syn, czy córeczka, krzyczy o Tobie, o Was paskudne słowa i stara się ze wszystkich sił wymierzyć niezły cios? Albo…co, gdy już czujesz ten cios? Może czujesz zaskoczenie? Może dezorientację i niepokój? A może, czujesz jak Twoje emocje przybierają na sile i masz ochotę krzyknąć -” Ja ci jeszcze pokaże” -Złość przejmuje „władze ” I nie dzieje się najlepiej…Bywa różnie. Nie jesteśmy gotowi na takie sytuacje. Reagujemy często zbyt szybko, ze swojej perspektywy. Swoimi emocjami, próbujemy ugasić emocje. Napięcie rośnie i sytuacja staje się coraz bardziej nieprzyjemna. Co zrobić? Jak zareagować na obrażanie, bicie i trudne zachowania.

Kilka wskazówek

1.WSKAZÓWKA Pamiętaj, że to Twoje dziecko dopiero poznaje świat emocji i pomimo trudnego zachowania, KOCHA Ciebie, UFA Tobie I POTRZEBUJE Ciebie….. tyle że jeszcze nie do końca jest w stanie opanować swoje emocje, poradzić sobie z sytuacją czy może zmęczeniem lub nudą. Bo powodów, dla którego nasz malec, pragnie nas uderzyć (i to czasem z wielką siłą) jest co najmniej kilka! I uwaga nie zawsze będzie to złość, czy frustracja! Czasem, może to być zwyczajna nuda! Wczoraj napisałam, że przemoc zawsze pozostaje przemocą. Klaps i bicie to nadużycie. I dlatego na każde zachowanie, gdzie pojawi się bicie, należy zareagować.

2. OPANOWANIE Brzmi łatwo, w wykonaniu jest…trudniejsze. Wiem. Jednak właśnie od tego musimy zacząć. Nasz kochany malec stracił nad sobą kontrolę- fakt. Patrzycie i może nie dowierzacie na jego zachowanie, może kopanie, może plucie… Może myślicie, co ze mnie za rodzic, że coś takiego się dzieje, a może czujecie złość i frustracje, ja się tak staram, a ten mały smyk tak się zachowuje? Jestem pewna, że macie różne myśli i nie ma co ukrywać, że sytuacja nie jest zbyt przyjemna. Jednak pamiętajmy TEN MAŁY SMYK WAS KOCHA. JESTEŚCIE WAŻNI, BA NAJWAŻNIEJSI DLA TEGO MALCA. Jego zachowanie jest niewłaściwe, ale to dopiero „wierzchołek góry lodowej”. Za zachowaniem kryją się potrzeby. Nie reaguj złością, gniewem, poczuciem niesprawiedliwości na to, co widzisz. To droga donikąd. Warto też pamiętać, że emocje bywają „zaraźliwe”, czyli Twoja złość może dodatkowo podkręcić całą i tak już trudną sytuację. Tego nie chcemy i dlatego liczymy w myślach od 1 do 5, bierzemy głęboki wdech i wydech i kolejny wdech- wydech. Staramy się uspokoić łomotanie serca i obniżyć poziom adrenaliny, który karze nam działać. Kiedy jesteśmy w tym momencie, staramy się sobie przypomnieć, że reagujemy na niewłaściwe zachowanie.Nasze dziecko nas kocha, my kochamy dziecko- to tylko zachowanie.Gdy jesteśmy opanowani, reagujemy z większym spokojem, cierpliwością. Pokazujemy też malcowi, że mama i tata „nie traci głowy”, wie co robić, możesz się przy mnie czuć bezpiecznie. I…MOŻE?

3. Komunikat słowny, krótki i dostosowany do wieku dziecka np. „Bicie boli ludzi” „Nie mogę pozwolić, abyś mnie bił. Nie wolno bić nikogo. To boli” lub „Nie pozwalam na bicie. To boli” . Jeśli Twój maluch właśnie zamachnął się w Twoją stronę, weź spokojnie jego dłoń i powiedz, dlaczego ją chwytasz. Jeśli Twój maluch cię uderzył, nazwij, co czujesz np. „To mnie boli” Jeśli smyk jest starszy, to możesz dodać, -„Jeśli zrobiłem coś, co cię zezłościło, to chciałbym, abyś mi powiedział, wtedy będę mógł cię przeprosić. Jeśli ty będziesz chciał mnie przeprosić to daj znać, Twoje przepraszam by mi bardzo pomogło”. I co ważne, po każdym komunikację, zrób chwilę przerwy. Odczekaj około 10-15 sekund. Słowa muszą zostać nie tylko wysłuchane, ale usłyszane. Nie ma złych dzieci, ale są złe zachowania, na które trzeba reagować. Reagować z szacunkiem, opanowaniem i życzliwością .

Wychowujmy dojrzale.

Wychowujmy pozytywnie.